ยอดเรื่องเล่าจากอินเดีย ตอน "ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง"
ชายชาวมุสลิมสี่คนกำลังสวดมนต์อยู่ที่สุเหร่าแห่งหนึ่ง ด้วยเหตุบังเอิญ ชายคนหนึ่งเผลอพูดเรื่องบางอย่างซึ่งไม่ได้อยู่ในบทสวดมนต์ออกมา ชายคนที่นั่งอยู่ต่อจากเขาจึงร้องว่า
"เจ้าคนโง่ เจ้าได้พูดเรื่องอื่นออกมาในระหว่างที่เจ้ากำลังสวดมนต์อยู่ ดังนั้น การสวดมนต์ของเจ้าจึงไม่มีผลอะไร"
"แล้วเจ้าล่ะ" ชายคนที่สามร้อง "เจ้าก็พูดเรื่องอื่นออกมาเหมือนกัน ดังนั้น การสวดมนต์ของเจ้าก็ไม่มีผลเหมือนกัน"
ชายคนที่สี่ชื่อมุลลา พูดพึมพำกับตนเองว่า
"พวกเขาทุกคนต่างพูดเรื่องอื่นแทรกระหว่างสวดมนต์กันทั้งนั้น เราคนเดียวเท่านั้นที่ไม่พูดอะไรเลย"
