สาธารณรัฐสังคมนิยมประชาธิปไตยศรีลังกา Democratic Socialist Republic of Sri Lanka
ข้อมูลทั่วไป
ที่ตั้ง
เป็นเกาะในมหาสมุทรอินเดีย ห่างจากตอนใต้ของอินเดียประมาณ 80 กิโลเมตร
พื้นที่
65,610 ตารางกิโลเมตร (ประมาณร้อยละ 12 ของประเทศไทย)
เมืองหลวง
กรุงโคลัมโบ (Colombo)
เมืองสำคัญ
เมืองแคนดี้ (Kandy) เป็นเมืองหลวงเก่าและศูนย์กลางทางพุทธศาสนาตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ
ภูมิอากาศ
มีอากาศแบบร้อนชื้น ฝนตกชุกในช่วงฤดูมรสุม
ประชากร
19.4 ล้านคน (2551) ประกอบด้วยชาวสิงหล ร้อยละ 74 ชาวทมิฬ ร้อยละ 18 ประชากรมุสลิม (แขกมัวร์และชาวมาเลย์) ร้อยละ 7 และอื่น ๆ ร้อยละ 1
ภาษา
ภาษาสิงหลเป็นภาษาราชการและภาษาประจำชาติ (ร้อยละ 74)
ภาษาทมิฬเป็นภาษาราชการเช่นกัน (ร้อยละ 18)
ภาษาอังกฤษใช้ติดต่อสื่อสารทั่วไปในภาครัฐ และประชากรประมาณร้อยละ 10 สามารถสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษ
ศาสนา
ศาสนาพุทธนิกายเถรวาท ร้อยละ 70 ศาสนาฮินดู ร้อยละ 15 ศาสนาคริสต์ ร้อยละ 8 และศาสนาอิสลาม ร้อยละ 7
ระบบการปกครอง
ปกครองด้วยระบอบสาธารณรัฐภายใต้ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา โดยมีประธานาธิบดีเป็นประมุขของรัฐและหัวหน้าฝ่ายบริหาร (Head of State and Head of Government) และดำรงตำแหน่งสูงสุดของกองทัพ ประธานาธิบดีได้รับการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน อยู่ในตำแหน่ง คราวละ 6 ปี และดำรงตำแหน่งได้ไม่เกิน 2 สมัย ประธานาธิบดีคน ปัจจุบัน คือ นายมาฮินดา ราชปักษา (Mahinda Rajapaksa) ซึ่งเข้ารับตำแหน่งเมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 2548
วันชาติ
4 กุมภาพันธ์ (วันประกาศเอกราช)
เป็นธงสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 1 ส่วน ยาว 2 ส่วน พื้นสีทอง ภายในประกอบด้วยแถบสีเขียวและสีแสดแนวตั้งที่ด้านคันธง ส่วนด้านปลายธงเป็นกรอบสี่เหลี่ยมสีแดงเลือดหมู ภายในมีรูปราชสีห์ยืน เท้าหน้าข้างหนึ่งถือดาบ ที่มุมสี่เหลี่ยมแต่ละมุมนั้นมีใบโพธิ์มุมละ 1 ใบ ธงนี้เรียกชืออีกอย่างว่า "ธงราชสิห์" ("Lion Flag") ธงนี้ใช้ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2494 เมื่อประเทศศรีลังกายังใช้ชื่อว่าอาณาจักรซีลอน (Dominion of Ceylon) ภายใต้ความปกครองของสหราชอาณาจักร ต่อมาจึงได้มีการแก้ไขให้เป็นธงแบบปัจจุบันเมื่อประเทศศรีลังกาได้รับเอกราชอย่างสมบูรณ์ในปี พ.ศ. 2515
ความหมายสัญลักษณ์แต่ละอย่างในธงชาติศรีลังกามีดังนี้
ราชสีห์ ชาวสิงหลและกำลังของชาติ ใบโพธิ์ พระพุทธศาสนาและอิทธิพลแห่งพุทธศาสนาที่มีต่อชาติ, คุณธรรม 4 ข้อ ตามหลักพรหมวิหารธรรม ได้แก่ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ดาบ อำนาจอธิปไตย ขนแผงคอราชสีห์ ไตรสิกขา 3 คือ ศีล สมาธิ ปัญญา เคราราชสีห์ วาจาอันบริสุทธิ์ ด้ามดาบ ธาตุทั้ง 4 ได้แก่ ดิน น้ำ ลม ไฟ จมูกราชสีห์ ความเฉลียวฉลาด สองเท้าหน้าของราชสีห์ ความบริสุทธิ์ในการควบคุมความเจริญ แถบแนวตั้งสีแสด ชาวทมิฬ แถบแนวตั้งสีเขียว ชาวแขกมัวร์และความศรัทธาในศาสนาอิสลาม ขอบธงพื้นสีเหลืองทอง ประชาชนเชื้อชาติอื่นๆ ที่อยู่ในประเทศศรีลังกา พื้นสีแดงเลือดหมู ศาสนาอื่นๆ และชนชาติส่วนน้อย
ประวัติ
เมื่อพระเจ้าวิชยะ กษัตริย์พระองค์แรกแห่งเกาะลังกาเสด็จมายังดินแดนแห่งนี้จากฝั่งอินเดียในปี พ.ศ. 57 พระองค์ได้ทรงนำเอาธงรูปราชสีห์มาใช้เป็นเครื่องหมายประจำพระองค์ สัญลักษณ์รูปราชสีห์จึงเริ่มมีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ศรีลังกานับแต่นั้นมา กษํตริย์ที่สืบทอดราชบัลลังก์ต่อมาจากพระเจ้าวิชยะต่างรับสืบทอดสัญลักณ์ราชสีห์ และสัญลักษณ์ดังกล่าวนี้ภายหลังได้กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งอิสรภาพและความหวัง ตามตำนานในระยะต่อมากล่าวว่าเมื่อพระเจ้าทุฏฐคามณีทรงทำสงครามได้ชัยชนะจากพระเจ้าเอฬาระทมิฬซึ่งครอบครองส่วนหนึ่งของเกาะลังกาไว้นั้น พระองค์ทรงใช้ธงรูปราชสีห์ยืนถือดาบด้วยเท้าขวาหน้าและสัญลักษณ์รูปพระอาทิตย์และพระจันทร์
ธงรูปราชสีห์ได้ใช้มาจนถึงปี พ.ศ. 2358 จึงสิ้นสุดลงด้วยการที่พระเจ้าศรีวิกรมะราชสิงหะ กษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งอาณาจักรแคนดี ลงพระนามในอนุสัญญาแคนดีเมื่อวันที่ 2 มีนาคมของปีนั้น โดยประกาศให้พระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร ทรงมีฐานะเป็นกษัตริย์แห่งซีลอน ธงราชสีห์นั้นจึงถูกแทนที่ด้วยธงยูเนี่ยนแจ็คของสหราชอาณาจักรในฐานะธงชาติซีลอน ส่วนรัฐบาลบริติชซีลอนนั้นใช้ธงอีกอย่างหนึ่งเป็นสัญลักษณ์ต่างหาก สำหรับธงราชสีห์เดิมนั้น ฝ่ายอังกฤษได้นำไปไว้ที่สหราชอาณาจักรและถูกเก็บรักษาไว้ที่รอแยลฮอลปิตอลเชลซี (Royal Hospital Chelsea) ในเมืองเชลซี กาลเวลาที่ผ่านไปหลายปีทำให้ชาวลังกาหลงลืมรูปแบบดั้งเดิมของธงนี้ไป
หลังจากนั้น ด้วยความเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องเอกราชที่เข้มแข็งขึ้นในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 อี.ดับเบิลยู. เปเรรา (E. W. Perera) ซึ่งเป็นบุคคลสำคัญในขบวนการเรียกร้องเอกราชของศรีลังกา จึงได้ค้นพบธงราชสีห์ของเดิมซึ่งถูกเก็บไว้ที่อังกฤษอีกครั้ง ด้วยความช่วยเหลือของ ดี.อาร. วิเชนวาร์เดเน ภาพของธงดังกล่าวจึงได้ถูกนำมาตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ "ดินามินา" ("Dinamina") ฉบับพิเศษ เพื่อระลึกถึงการครบรอบ 100 ปีแห่งการเสียเอกราชของศรีลังกา ธงราชสีห์ได้กลายเป็นจุดดึดดูดความสนใจของสาธารณชน ซึ่งได้เห็นธงนี้เป็นครั้งแรกหลังการล่มสลายของอาณาจักรแคนดี
ธงราชสีห์ได้รับการยอมรับเป็นธงชาติในฐานะธงชาติของอาณาจักรซีลอน (Dominion of Ceylon) เมื่อ พ.ศ. 2491 อย่างไรก็ตามต่อมาได้มีกานเปลี่ยนแปลงลักษณะของธงอีกในปี พ.ศ. 2496 และ พ.ศ. 2515 โดยในการเปลี่ยนแปลงครั้งหลังสุดเมื่อ พ.ศ. 2515 นั้น ได้มีการเปลี่ยนเอารูปปลายหอกที่อยู่ตรงมุมธงทั้งสี่มุมเป็นรูปใบโพธิ์แทน[1] ตามคำแนะนำของนิสสันกา วิเชเยรัตเน (Nissanka Wijeyeratne) รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการวัฒนธรรมและประธานคณะกรรมการพิจารณาแบบธงชาติและเครื่องหมายประจำชาติในเวลานั้น รูปใบโพธิ์ทั้งสี่ที่เพิ่มเข้ามานั้นมีความหมายถึงคุณธรรม 4 ข้อ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา
ธงรัฐบาลบริติซซีลอน
(พ.ศ. 2358 - 2491)
ธงชาติอาณาจักรซีลอน (Dominion of Ceylon)
(พ.ศ. 2491 - 2496)
ธงชาติอาณาจักรซีลอน (Dominion of Ceylon)
(พ.ศ. 2496 - 2515)
ธงชาติสาธารณรัฐสังคมนิยมประชาธิปไตยศรีลังกา
(พ.ศ. 2515 - ปัจจุบัน)